Κι αν αποφασισα να μην σε συζητω
Κι αν το σκεφτηκα να κατσω να διαβασω
Να βρω έναν αλλονε κρυφα αναζητω
Μαθηματα δεν βλεπω να περασω
Γυριζω πισω και ας το βλεπω καθαρα
Πως δεν ταιριαζουμε μητε στα κιλα
μα, πληττω δεν αντεχω
δες που καταντησα, σε αυτό το τοπικ συμμετεχω
Και αν υποσχεθηκα να μην ασχοληθω
με προκαλουν αυτά τα κρυα σου τα αστεια
μα, πες μου πώς να αντισταθω
σε αυτό το υφος το γεματο ειρωνεια
Γυριζω πισω κι ας το βλεπω καθαρα
Η αλαζονια σου πως με υποτιμα
μα, είναι αυτή η ανια
να διασκεδασω ψαχνω ευκαιρια.
http://www.youtube.com/watch?v=abwDElF3V1Y
Το πρωτοτυπο είναι ωραιο, αλλα με θλιβει.
Και επειδη αυτό που μου θυμιζει προτιμω να με θυμωνει παρα να με θλιβει, το τροποποιησα.
Αφιερωμενο στους δειλους θαρραλέους νεους που νομιζουν ότι επειδη καπου καποτε διαβασαν για οικονομικες θεωριες και ακουσαν σε καποιο τραπεζι το μπαρμπα τους να μιλαει για πολιτικη, εμαθαν τη ζωη.
Και αυταπατωνται πιστευοντας πως είναι ηδη αξιοι να αξιολογησουν την γνωση ή την αγνοια των αλλων και προθυμοι να αλλαξουν τον κοσμο.
Όταν στα πιο απλα, δεχεσαι να συμβιβαστεις με το μετριο γιατι φοβασαι να κυνηγησεις το παραπανω, θα μενεις παντα εκει που ξεκινησες. Και δεν θα εχεις στα αληθεια κανενα από τα δυο.