στο μπόιφρεντ της χριστίνας
ελπίζω να έχεις αδειάσει το μπουκάλι , για να καταφέρεις να το ακούσεις (δεν το λες και τζαζ) , αλλά είναι σκέτη ποίηση
σήμερα η μέρα ήτανε μονή
σε βλέπω στο σχολείο με κείνο το παιδί
έρχομαι κοντά σου , τον πιάνεις αγκαλιά
και ύστερα του δίνω του ομοφυλόφιλου μια μπουνιά
με παν μέσα στον σύλλογο των καθηγητών
τα κάνω όλα καπέλο
με διώχνουνε μια μέρα με διώχνουνε δύο τρεις
και εσύ πως σ αγαπάω ακόμα να πειστείς
μωρή χριστίνα
χριστίνα χριστίνα πόσο σε ποθώ
χριστίνα χριστίνα χριστίνα πώς να σου το πώ ;
Και μετά ορισμένοι παραπονιούνται ότι ντε και καλά η λέσχη χρησιμοποιεί κατεψυγμένα κρέατα. Τουναντίον λοιπόν.